HOUSE OF MARS


Saturday, December 1, 2007

AOB

ok wala lang 'to... walang pasok sa trabaho last friday...hosting job...practice sa play.... atlast, after a long week of stressful stuffs eh makakapag pahinga na ako! anyways, eto immune sa puyatan kc nasanay na eh... mag memorize sana ng lines ko for our play pero bukas nalang (as a part ng pagiging procrastinator) kasi minsan lang ako makapag pahinga... oh ano ba chika ko sa inyo? wala naman bago, ssdd pa rin SAME SHIT DIFFERENT DAY ... maglalaba lang cguro bukas then the rest, maging productive para naman may mapala ako sa buhay hehehe... mahirap kasi pag sabay sabay lahat.. work + bills + stress +extra curricular activities arrghh! pero kinakaya naman... y not? am a superman! bwhahaha... i can stand on my own feet without any support lol... sarap ng ganitong buhay, thrilling and challenging at the same time... samahan mo pa ng pagkatamis tamis na lovelife parang caramel frap with whipped cream on top... isama narin ang mga kengkoy friends... stay up til 1 am sa coffee shop-- kwentuhan walang katapusan pag off sa work or after work... oh yun ang life ko ngaun, i have tons of responsibilities pero can handle naman... at hindi naman me masyado nag wowory ngaun sa buhay buhay kasi wat's the point, there will always be a problem... AND according to my boss, PROBLEMS ARE TO be solve.... oh dba, totoo un, nilalabanan ang problema... hindi ung iiyak ka lang jan sa isang tabi na parang isang basang sisiw kung may problema ka, dude 21st century na! FIGHT FIGHT FIGHT! maraming mga dumarating na problems but eventually, they will disappear kung marunong ka mag handle... d ka naman kasi dapat nalulungkot kasi d ka naman mutant lol... malungkot pa rin paminsan minsan... masaya me now eh hindi ko lang alam bukas, kasi ung mood ko parang circus paiba iba... i know everything will be fine basta may konting challenge, comedy at katakot takot na excitement samahan na natin ng konting lungkot to make life like a blend of happiness with a hint of sadness as the time goes by... un lang po and many thanks sa mga taong nakakaalala jan!

No comments: